Manifesto

Her şey bir “bir zamanlar” ile başladı.

​

Bu seri, terk edilmiş sokakların sessizliğinde, taş basamakların gölgesinde, çocuk kahkahalarının yankısında ve bir pencere kenarında içilen kahvenin hüznünde geçmişi arar.
İzler görünmez ama kalır.
Kimi bir bakışta, kimi çizginin titrek kıvrımında.

​

“Geçmişin Kalıntıları”, sadece anıların değil, zamanın kendisinin yüzeye çıkışıdır.
Bu çizgiler beden değil, ruhtur.
Silüetler kimlik değil, duygudur.

​

Unutulmuşlar… beklenenler… terk edilenler…

Hepsi bu görsellerde yeniden doğar,
bir kadının iç çekişinde,
bir çocuğun salıncağında,
bir adamın paslı arabasında…

​

Zaman geçer, ama kalıntılar konuşur.
Ve bu seri onların sesidir.